Officieel heet het PRP-behandeling, maar vampire facial klinkt net dat tikkeltje spannender. Bloederiger ook, of is ook dat overdreven? Naar het testlab!
Meerwaardezoekers zagen hoe Seka uit ‘The Sky is the Limit’ naar helemaal naar Londen reisde voor wat ze een “leuke behandeling” behandeling noemde. Ze had zichzelf de oversteek kunnen besparen want ook in België zijn heel wat centra en privéklinieken waar je voor een prp-behandeling terechtkan. Zelf kreeg ik mijn eerste vampire facial vier jaar geleden bij Carpe Clinic in Antwerpen, een dik jaar later ging ik nog voor een twee keer terug. Beide behandelingen waren niet pijnlijk (met dank aan een verdovende crème) en het bloed droop na afloop al helemaal niet van mijn gezicht. Tevreden over de resultaten, van minder uitgesproken nasolabiaalplooi, tot egale teint (eens de roodheid was verdwenen) en minder rimpels onder de ogen (wat ik als mijn probleemzone zie), ging ik jaren later voor een nieuwe sessie. Deze keer gaf ik mijn vertrouwen aan Skinne Klinik, een medisch en gezondheidscentrum in de buurt van Park Spoor Noord.
Een PRP-behandeling, vampire facial zo je wil, lijkt niet geschikt voor gevoelige zieltjes. Al zijn de voordelen van deze behandeling veelbelovend: een betere huidtextuur, verkleinde poriën, minder pigmentatie- en andere vlekjes, minder zichtbare lijntjes en een verbeterde elasticiteit. Wie mooi wil zijn moet … bloeden? Of op zijn minst niet bang zijn van een naaldje of negen.
Bij de Antwerpse Skinne Klinik worden heel wat PRP-behandelingen uitgevoerd. “PRP staat voor Platelet Rich Plasma therapie” , zegt dokter Bart Duyck. “Bij deze behandeling wordt het eigen bloedplasma, dat heel wat groeihormonen bevat, opnieuw in de huid geneedled of geïnjecteerd. We voegen hyaluronzuur, vitamine A of C, collageen of retinol toe aan het bloedplasma, afhankelijk van de specifieke noden van de huid.”
First things first: geen PRP-behandeling zonder bloed. En zo verdwijnt de eerste naald in mijn arm en tapt de dokter een buisje af. Na tien minuten in de centrifuge zijn de bloedplaatjes selectief uit het eigen bloed geïsoleerd. Het bloed in het buisje is nu in twee delen verdeeld. Bovenaan drijft het goudkleurige PRP, onderaan zit het hematocrit met rode bloedcellen. Dit gedeelte wordt bij deze behandeling niet gebruikt.
De gele gel met plaatjes met groeifactoren zullen nu door middel van ‘needling’ en met een fijne spuit terug in mijn gezicht worden geïnjecteerd. Voor het zover is, brengt assistente Virginie een verdovende crème over mijn hele gezicht aan. Eens die zijn werk gedaan heeft, kan de behandeling beginnen. Terwijl ze met haar ene hand de bloedplaatjes, die er intussen uitzien als een transparante gel (en niet rood), met een pipet op mijn gezicht druppelt, maakt ze met de negen naaldjes tellende kop van het needling toestel microscopisch kleine gaatjes in mijn huid.
Op die manier kunnen de bloedplaatjes tot diep in de huid indringen om er hun werk te doen. Hoe rijper de huid, hoe dieper de naaldjes in de huid prikken en hoe meer kans dat de huid gaat bloeden. Vandaar, de associatie met het bloederige werk van een vampier. Hoewel ik bij eerdere behandelingen niet bloedde, maken de dikkere naaldjes van de needler nu wél gaatjes in mijn huid. Ik ben dankbaar voor de verdovende crème want dit is geen pretje, vooral de wangen en de zones onder het oog zijn gevoelig. Voor de rest valt de pijn goed te verdragen.
Dokter Duyck neemt het injecteren van het plasma voor zijn rekening. Hij spuit de transparante gel met kleine prikjes in mijn ‘probleemzones’: onder de ogen en in de lijn die van mijn neus naar mijn mondhoek (de nasolabiale plooi) loopt. Dit verloopt pijnloos en twintig minuten later zit de behandeling erop.
Ik krijg een spiegel in de hand geduwd en ik moet zeggen: ik heb er al beter uitgezien. Mijn hele gezicht is rood aangelopen. De bloeddruppels die na de prikjes ontstonden vormen, nu ze over mijn hele gezicht zijn uitgewreven, een roodbruin masker. Nog een geluk dat het buiten al donker is want ik zou een aantal kinderen gruwelijke nachtmerries kunnen bezorgen. Dokter Duyck raadt me aan om mijn gezicht tot de volgende ochtend niet te wassen, om het effect van de behandeling nog te versterken. Die wilde plannen waren voor de avond nadien.
Eens de verdoving uitgewerkt is, voelt mijn al gezicht even trekkerig aan, maar dat gevoel verdwijnt snel. Als ik het opgedroogde bloed en de restjes plasma de volgende ochtend van mijn huid spoel, spot ik een klein blauw plekje van een naald maar de roodheid is zo goed als verdwenen.
Voor optimale resultaat is het aangewezen om deze behandeling drie keer te herhalen, met een tussenpauze van een maand. Toch kan ik zeggen dat ik na deze behandeling verbetering zie. De plooien die me zo storen zijn minder zichtbaar en mijn huid oogt ‘plump’. De positieve effecten van deze treatment blijven tot een half jaar, nadien volstaat het om de behandeling om de paar maanden te herhalen.
Praktische informatie:
Skinne Klinik
Hardenvoort 3 bus 101
2060 Antwerpen (Spoor Noord)
+32 3 501 92 60
Mail voor een afspraak of vragen naar info@skinneklinik.be.